به نقل از «خبرگزاری برنا»

داشتن انگیزه و هدف در فیلمسازی بسیار مهم است

تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۵۳۰۰۸

امیر پذیرفته فیلمساز که مسئولیت انتخاب و داوری آثار شصت و ششمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان بوشهر-خلیج فارس را نیز برعهده داشت، معتقد است داشتن انگیزه و هدف در فیلمسازی بسیار مهم است.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا به نقل از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران؛ امیر پذیرفته فیلمساز و عضو هیات انتخاب و داوری شصت و ششمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان بوشهر-خلیج فارس با اشاره به لذت‌بخش بودن نگارش فیلمنامه و ساخت فیلم کوتاه بیان کرد: «در حال حاضر درگیر نگارش فیلمنامه بلند خودم هستم و چند وقتی است فعالیت سینمایی خاصی نداشته‌ام تا بتوانم به فیلمنامه‌ای که مدنظرم هست برسم اما در این زمان به شدت دلم می‌خواهد مشغول ساخت فیلم کوتاه شوم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حتی یک فیلمنامه کوتاه دارم که دکوپاژش هم آماده است و وسوسه هستم که به سراغ ساخت آن بروم اما وقتی با عوامل مشورت می‌کنم می‌گویند تمرکزت را بر فیلمنامه فیلم بلندت بگذار. با این حال باید واقعا هیچ لذتی مثل ساخت فیلم کوتاه در سینما من را راضی نمی‌کند و حس خوب به من نمی‌دهد.»

وی افزود: «من تاکنون دو فیلم کوتاه ساخته‌ام اما می‌توانستم در این سال‌ها فیلم‌های بیشتری هم بسازم زیرا رشته‌ام مرتبط بود و سال‌ها تئاتر هم کار می‌کردم. همیشه در فیلمسازی تلاش مضاعف می‌کنم تا اگر احیانا شکست خوردم، بر خودم حجت را تمام کرده باشم که هر تلاشی را انجام دادم.»

پذیرفته درباره شرایط اقتصادی فیلمسازان سینمای کوتاه بیان کرد: «مشکلات اقتصادی فیلمسازان فیلم کوتاه زیاد است. در حالیکه بچه‌های فیلم کوتاه همان درآمد کم خود را هم برای فیلمسازی صرف می‌کنند اما من معتقدم خداوند در نهایت بودجه فیلم کوتاه را می‌رساند. تجربه خود من این است که در این سال‌ها شاید سفره خانه‌ام کوچک‌تر شده باشد اما فیلمم را ساخته‌ام.»

وی ادامه داد: «در واقع می‌توانم بگویم دوندگی‌ و تلاشم در فیلمسازی شاید بیشتر از میزان هنرم در این سال‌ها بوده باشد و به نظرم تلاش مهم‌تر است. امیدواری و داشتن هدف هم اهمیت زیادی در فیلمسازی دارد.»

پذیرفته عنوان کرد: «بسیاری از بچه‌های فیلم کوتاه الان صرفا به دلیل مشکل بودجه نمی‌توانند فیلم بسازند یا به خاطر ناچار بودن به مدیریت بودجه محدودشان از خروجی نهایی فیلمشان راضی نیستند.»

پذیرفته با اشاره به تجربه خود از جشنواره‌های منطقه‌ای عنوان کرد: «اولین فیلم مستندم «دل اندروا» نام داشت این فیلم از جشنواره فیلم کوتاه تهران جا ماند اما به جشنواره سینماحقیقت فرستادم. همه فیبمسازان به جشنواره‌ها امید دارند تا کارشان دیده شود یا جایزه بگیرد و حتی جایزه‌های اصلی را دریافت کند. من هم امید زیادی داشتم تا اینکه در جشنواره سروناز اولین جشنواره ای که به آن راه یافتم، شرکت کردم. اما برگزیده نشدم. صبح روز بعد آن در کرمان پیچینگ فیلم «کپسول» قرار بود برگزار شود و من بعد از اختتامیه بلافاصله رفتم کرمان و عزم جزمی داشتم که باید یک اتفاق برای فیلم جدیدم بیافتد و خوشبختانه همان انگیزه باعث شد تا فیلم بهتری بسازم و راهش به جشنواره‌ها باز شود. بنابراین خاطره خوبی از جشنواره‌های منطقه‌ای دارم. برای خودم مهم بود که در این رویداد خودم را شناختم. داشتن این انگیزه و هدف بسیار مهم است. زیرا امروز هزینه فیلمسازی بسیار زیاد شده و فیلمسازان با سختی زیاد آثارشان را تولید می‌کنند.»

وی درباره مزیت برگزاری جشنواره‌های منطقه‌ای بیان کرد: «جشنواره‌های منطقه‌ای برای فیلمسازان انگیزه‌سازی می‌کنند، گپ زدن و دیدن اهالی فیلم کوتاه و تبادل نظر درباره آثار اهمیت زیادی دارد و امیدوارم همیشه این جشنواره‌ها پایدار بمانند. در داوری نیز امیدوارم حقی از کسی ضایع نشده باشد و ما سعی کردیم اینطور عمل کنیم.»

شصت و ششمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان بوشهر-خلیج فارس به دبیری عبدالرحیم افروغ ۵ تا ۸ اردیبهشت برگزار شد.

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: امیر پذیرفته جشنواره های منطقه ای فیلم کوتاه جشنواره ها سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۳۰۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از فیلمسازی بدون دیالوگ تا خندیدن به قضاوت

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، هفتمین جلسه فصل نهم پاتوق فیلم کوتاه با همکاری موسسه فرهنگی، تبلیغاتی بهمن سبز-پخش رویش، یکشنبه‌ ۹ اردیبهشت‌ ۱۴۰۳ در پردیس سینمایی بهمن برگزار شد.

در این جلسه ۴ فیلم کوتاه «شیوع» به کارگردانی میثم مرادی، «زخم» به کارگردانی سحر نورمنّور، «گرازها» به کارگردانی غلامرضا جعفری و «قضاوت» به کارگردانی آریا گازُر به نمایش درآمدند و سپس محمد علیزاده‌فرد کارگردان سینمای کوتاه به‌عنوان کارشناس و محمد صابری به‌عنوان مجری‌کارشناس برنامه به نقد این آثار پرداختند.

«شیوع»؛ فیلمی بین تجربی و داستانی

در بخش ابتدایی این نشست، فیلم «شیوع» به کارگردانی میثم مرادی با حضور این کارگردان جوان مورد بررسی قرار گرفت و محمد علیزاده درباره ویژگی «بدون دیالوگ بودن» این فیلم، توضیح داد: خیلی وقت‌ها ساخت فیلم بدون دیالوگ می‌تواند باعث ابهام شود چون شما با طیف مختلفی از مخاطبان روبه‌رو هستید. البته در فیلم‌کوتاه ما با مخاطبان خاص مواجه هستیم؛ افرادی که به شکل خاص سینما را دنبال می‌کنند. در فیلم‌هایی که به سمت این نوع روایت‌ها می‌روند کار سخت می‌شود.

وی ادامه داد: فیلم‌کوتاه «حیوان» ساخته برادران ارک هم تقریبا هیچ دیالوگی ندارد. امسال در جشنواره فیلم کوتاه تهران «ضلعی برای خروج» را هم داشتیم که آن هم دیالوگ نداشت، یک وقت‌هایی روایت این اقتضا را ایجاد می‌کند که فیلم شما دیالوگ نداشته باشد اما یک وقت‌هایی اصرار داریم که فیلم هیچ دیالوگی نداشته باشد. در حالت دوم وقتی فیلم را می‌بینید با خود می‌گویید باید اینجا دیالوگی را می‌شنیدیم.

مرادی هم گفت: زمانی که ایده این فیلم به ذهنم آمد، اینچنین نبود که اصرار داشته باشم تا حتماً دیالوگی در آن نباشد بلکه به این فکر می‌کردم که فیلم چه چیزی می‌طلبد. خودم البته این تجربه را دوست داشتم. من خودم را کامل در فرآیند ساخت فیلم‌کوتاه «شیوع» به‌عنوان اولین فیلمم، رها کردم و به این فکر نمی‌کردم که اگر این کار را کنم کسی خوشش می‌آید یا نه.

این کارگردان ادامه داد: «شیوع» چیزی بین فیلم داستانی و تجربی است. برای تک‌تک اتفاقات داخل فیلم دلیل دارم، البته می‌دانم فیلمی موفق است که نیاز به توضیح نداشته باشد، در عین حال به نظرم فیلمی موفق است که بر سرش بحث شود. از این رو معتقدم فیلمی که همه از آن تعریف کنند موفق نیست.

علیزاده‌فرد توضیح داد: این فیلم نه به آن معنا تجربی است، نه داستانی. چون در فیلم تجربی قرار است یک تجربه جدید در روایت یا تکنیک ببینیم اما من در این فیلم تجربه جدیدی در تکنیک و روایت ندیدم و به تصور من «شیوع» یک فیلم داستانی است که اتفاقاً عناصر داستانی در آن نحیف‌تر به کار رفته است. البته این هم یک مدل از فیلمسازی است. من خودم فیلمسازم و می‌دانم که فیلمسازی چقدر سخت است.

فیلمی که هم می‌خنداند و هم حرف دارد

در ادامه نوبت به فیلم‌کوتاه «قضاوت» به کارگردانی آریا گازر رسید که در ابتدا به صورت مختصر به معرفی خود پرداخت و این فیلم را اولین تجربه کارگردانی‌اش معرفی کرد. سپس علیزاده‌فرد گفت: من «قضاوت» را دو سال پیش در جشنواره فیلم کوتاه تهران دیدم که یادم است بسیار مورد استقبال واقع شد. چون «قضاوت» فیلمی بود که موقعیت‌های کمیک آن به‌خوبی درآمده بود.

گازر درباره شکل‌گیری ایده فیلم «قضاوت» توضیح داد: دغدغه «قضاوت» از دوران تحصیل من در هنرستان می‌آید، در آن زمان همیشه وقتی کلاس داشتیم به دفتر مدیر احضار می‌شدیم که او هم مدام حرف می‌زد و ما کلاس را از دست می‌دادیم. همان موقع فیلم‌هایی را می‌دیدیم که یکی بیشتر از دیگری استانداردهای فیلمسازی را نداشتند! زمانی بیشتر متعجب می‌شدم که می‌دیدم اغلب به این فیلم‌ها خوب پرداخته می‌شد و از جشنواره سالانه هنرستان چند جایزه می‌گرفتند.

وی افزود: به این روند فکر می‌کردم که چگونه می‌توان این موقعیت را به نمایش دربیاورم. وقتی فیلم در پردیس ملت اکران شد عده‌ای در مواجهه با سکانس اول می‌گفتند این دیگر چه فیلمی است! اما از جایی به بعد مخاطب به‌یک‌باره غافل‌گیر می‌شد. البته من خیلی از جشنواره‌ها را به واسطه همین امر از دست دادم چون خیلی از جشنواره‌ها حوصله ندارند تا انتها فیلم را ببینند و وقتی ابتدای فیلم را می‌بینند، گمان می‌کنند یک فیلم کلاسی و آماتور است و آن را پس می‌زنند. ریسک دومی که انجام دادم نام این فیلم است که دم‌دستی است و خودم فکر می‌کنم بدترین اسم را انتخاب کرده‌ایم!

در ادامه علیزاده‌فرد درباره ویژگی‌های «قضاوت» گفت: مدل و خلاقیت گاهی در چینش حوادث و گاهی در اجرای فیلم رخ می‌دهد، خلاقیت در اجرای برخی اتفاقات در «قضاوت» ما را یاد کارهای سروش صحت می‌اندازد. با آنکه در روایت «قضاوت» داریم مدل فیلم در فیلم را می‌بینیم که یک مدل تکراری است، ولی این فیلم در چیدمان حوادث متفاوت است و خلاقیت دارد. خیلی‌ها معتقدند در فیلم‌های کمدی آن چیزی که سبب خنده می‌شود شگفت‌زدگی مخاطب است که این اتفاق چندبار در «قضاوت» رخ می‌دهد.

این کارگردان توضیح داد: پس از پایان برخی از فیلم‌های کمدی، شما وقتی با خودت تنها می‌شوی متوجه می‌شوی فیلم گرچه لحظات مفرحی برای تو داشته اما پیامی نداشته است اما ما با «قضاوت» می‌خندیم، شگفت‌زده می‌شویم و در انتها برای ما حرفی برای گفتن دارد. وقتی «قضاوت» را دیدم بیش از اینکه در قصه آن رابطه یک مدیر مدرسه با دانش‌آموز را ببینم رابطه یک مدیر فرهنگی با یک فیلمساز را دیدم.

چالش‌های روایت یک «زخم»

در ادامه پاتوق فیلم‌کوتاه نوبت به «زخم» به کارگردانی سحر نورمنور رسید که کارگردانش در نشست غایب بود. علیزاده‌فرد درباره «زخم» گفت: در این پکیج از فیلم‌ها، من حس متفاوت‌تری نسبت به «زخم» داشتم، این فیلم را قبلاً هم دیده بودم و باید بگویم پرداختن به برخی از موضوعات در فرهنگ و جامعه ما کار ساده‌ای نیست و «زخم» و «دابر» فیلم‌هایی هستند که موضوعات سختی دارند.

وی ادامه داد: «زخم» علاوه بر اینکه به مسأله بلوغ یک دختربچه می‌پردازد، موضوع احساس‌برانگیز نبود مادر را هم به تصویر می‌کشد که این امر می‌تواند همدلی مخاطب را به دنبال داشته باشد. ضمن اینکه کارگردانی و نویسندگی آن، کار ساده‌ای نبوده و حتی تدوین آن هم به‌اندازه است. همه این موارد کمک می‌کند تا دنیای فیلم برای ما باورپذیر باشد.

این کارگردان سینمای کوتاه، در ادامه در پاسخ به اظهارنظر یکی از مخاطبان مبنی‌بر اینکه «زخم» تنها در پی این بوده است که اشک مخاطب را دربیاورد، گفت: اینکه بگوییم فیلم می‌خواسته اشک مخاطب را دربیاورد و آن را محل اشکال بدانیم درست نیست، چون ما فیلم می‌سازیم که موضوعی را برای مخاطب باورپذیر کنیم. اگر منطق اتفاقات درون قاب درست نباشد، می‌شود پذیرفت که فیلم به دنبال ترحم مخاطب بوده است. اما در این فیلم این‌چنین نیست، «زخم» به لحاظ منطق روایی به دنبال این نبوده که گریه مخاطب را دربیاورد.

استفاده هنرمندانه «گرازها» از عناصر داخل قاب

فیلم «گرازها» به کارگردانی غلامرضا جعفری هم آخرین فیلم‌کوتاهی بود که در پاتوق هفتم مورد بررسی قرار گرفت اما کارگردانش در نشست حضور نداشت.

علیزاده‌فرد درباره این فیلم گفت: از یک جهت موقعیت «گراز» جذاب است اما یک بدی هم دارد و آن، این است که موضوع بکری ندارد. چون در فیلم کوتاه مهم این است که سوژه‌های بکری داشته باشید. در «گراز» از عناصر داخل قاب به شکل هنرمندانه‌ای بهره گرفته شده اما تکراری بودن سوژه و پایان‌بندی بد به آن ضربه زده است.

وی بیان کرد: پایان باز در فیلم‌سازی به این معنا این نیست که به همه موضوعات پاسخی داده نشود، بلکه به این معناست که تنها یکی دو سوال باقی بماند اما پایان این فیلم اصلا رها است.

کد خبر 6092034